چه خواهم داددراوج پریشانی جوابش را
اگرمیشد ببینم لحظه ای کوتاه ،خوابش را
تمام اعتبار مِی، از انگور ضریح اوست
نثارم کن، زسرتا پای من لب شد شرابش را
توسلهای کعبه آن سه روزه کارخود راکرد
خدابا نام مولایم به یک سو زد حجابش را
گلی غیرازعلی پیدانمی شد که رسول الله
به اوتقدیم کرده بادل و با جان گلابش را
شبیه ذره ای ناچیزهستم پس خداوندا
براین کوچکترین ذره بتابان آفتابش را
فقط ام ابیها لایق وهم کفو مولا شد
بنازم عشق نابش را،بنازم انتخابش را
به حقِ سوره زخرف به حقِ سوره ی کوثر
بروی قلب ما بگشادرِ ، ام الکتابش را
حدیثی درسفینه چشم دل را مینوازد که
اگر مست نجف هستی بگویم سر نابش را
بدون عشق او حاجی نخواهدشد کسی ایزد
به زوار نجف تقدیم کرد از حج ثوابش را
از آن جوّ خراب شام کوفه سخت بیزارم
نفهمیدند مولا و دعای مستجابش را
واما ضرب شصت ذولفقارش از عجائب بود
به هر کس خورده میدان نفهمیده شتابش را
مرید مالکم آن پهلوان بی بدیلی که
به سلطانی نداده بودن پای رکابش را
علی شد جانشین مصطفی هرچند این مردم
بروی دست پیغمبرندیدند انتصابش را
کتاب فضل او قُطرش ازاینجا تا ثریا بود
نزاده مادر گیتی مثال این جنابش را
تمام ثروت عالم برای دیگران باشد
من از دنیا نمیخواهم به غیر بوترابش را
شاعرسید مجتبی اقوامی